بررسی شکنندگی اسمزی گلبول های قرمز، وضعیت آنتی اکسیدانی و برخی میکرومینرال های سرم در آلودگی به آناپلاسما در بز

آناپلاسما جزء میکروارگانیسم های داخل سلولی اجباری است که گلبول های قرمز پستانداران به ویژه نشخوارکنندگان را آلوده می کند. آناپلاسما اویس عامل اصلی آناپلاسموز گوسفند و بز است که بیماری زایی آن در بز بیش از گوسفند است. هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی و شکنندگی اسمزی گلبول های قرمز و نیز میزان میکرو مینرال های سرم در بزهای آلوده به آناپلاسما اویس می باشد. در این بررسی از 100 رأس بز نژاد مخلوط بومی در اهواز نمونه گیری انجام شد. گسترش های خونی حاصل از آن مورد ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفت که 29 نمونه (29%) آلوده به اجرام شبه آناپلاسمایی تشخیص داده شد. در آزمایش pcr 100 نمونه خون بز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی آناپلاسما، 66 نمونه (66%) مثبت بود که در آنالیز pcr-rflp همگی از نظر گونه آناپلاسما اویس مثبت بودند. همچنین آلودگی مختلط با آناپلاسما مارژیناله در 36 مورد (5/54 درصد) از نمونه های مثبت آناپلاسما مشاهده شد. دام های مورد بررسی بر اساس آلودگی آناپلاسما به سه گروه فاقد پارازیتمی و pcr منفی (گروه 1 یا گروه کنترل)، فاقد پارازیتمی و pcr مثبت (گروه 2) و واجد پارازیتمی و pcr مثبت (گروه 3) تقسیم شدند. در ارزیابی خون شناسی، تعداد تام گلبول های سفید، لنفوسیت ها و منوسیت ها در گروه های آلوده به آناپلاسما نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. میزان هموگلوبین، mchc و تعداد اریتروسیت-ها در گروه های آلوده به آناپلاسما نسبت به گروه کنترل پایین تر بود درحالی که درصد هماتوکریت و میانگین mcv در همین گروه ها افزایش نشان می داد. در بررسی شکنندگی اسمزی گلبول های قرمز، میزان همولیز اریتروسیت ها در غلظت نمک 65/0 ، 60/0 و 55/0 درصد، در گروه 3 نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافته بود. بررسی وضعیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی گلبول های قرمز نشان داد که میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (tac) و فعالیت آنزیم sod در گروه آلوده به آناپلاسما و واجد پارازیتمی (گروه 3) نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته و غلظت mda سرم در همین گروه افزایش یافته بود. در این مطالعه میانگین میزان آهن سرم در گروه های آلوده به آناپلاسما نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. همچنین میزان مس و روی سرم در گروه های آلوده نسبت به گروه کنترل کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که آلودگی به آناپلاسما اویس در بزهای منطقه اهواز از شیوع قابل ملاحظه ای برخوردار است. همچنین برای اولین بار در این منطقه آلودگی به آناپلاسما مارژیناله نیز در حدود نیمی از موارد، به طور همزمان با آناپلاسما اویس در بز مشاهده گردید. در این مطالعه آلودگی به آناپلاسما در بز منجر به کاهش شاخص های اریتروسیتی و افزایش شکنندگی اسمزی گلبول های قرمز گردید. افزایش همزمان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش فعالیت دفاع آنتی اکسیدانی و مینرال های مس و روی در بزهای آلوده می تواند بیان گر بخشی از مکانیسم دخیل در همولیز و تخریب اریتروسیتی ناشی از آناپلاسما باشد.